Victor (Vic) woonde met zijn ouders, zijn broer en 2 zussen in Heidehuizen, een gehucht van Mol.

Op 10 mei 1940, bij de inval van de Duitsers in ons land, vlucht het gezin naar West-Vlaanderen. Vic is dan 15 jaar en samen met zijn vader en oudste zus geraken ze per fiets via Ieper tot in Rouen (Frankrijk). Daar moeten ze op de trein met de andere Belgische vluchtelingen naar de Normandische zeehaven Cherbourg waar ze inschepen naar Engeland. Op 21 mei 1940 komen ze aan in Southampton en worden direct op de trein gezet naar de Britse hoofdstad Londen. Over moeder, de andere zus Mit en broer Frans die achter gebleven waren in Ieper en een paar weken later terugkeren naar huis, zullen ze de volgende 4 jaren niets meer vernemen.
Vic, zijn zus en vader verblijven eerste enkele maanden ‘als vluchteling’ bij gastgezinnen in een wijk te Londen. Daarna kunnen ze gaan werken in een chicoreifabriek in Suffolk (Oost-Engeland bij) een uitgeweken West-Vlaamse ondernemer die ook voor hun huisvesting zorgt.

Vlak voor zijn 18e verjaardag in 1943 wordt Vic opgeroepen voor militaire dienst en een medische keuring. Op 26 augustus 1943 moet hij met de trein naar Leamington-Spa om zich aan te sluiten bij het heropgerichte Belgisch Leger in Groot-Brittannië. Daar wordt hij ingedeeld bij de 2e Gemotoriseerde Compagnie als Stormfusilier en ondergaat militaire trainingen op verschillende plaatsen in Engeland.
Een jaar later, op 9 augustus 1944 zet de ‘Belgische Groepering’, later in de volksmond ‘Brigade Piron’ genoemd, voet op Franse bodem in Courseulles-sur-Mer aan de Normandische kust.
Terwijl Vic zich klaarmaakt voor de strijd, krijgt hij het bericht dat zijn vader is overleden, maar hij mocht niet terug naar Engeland voor de begrafenis.
Vic maakt de 3 maanden durende bevrijdingscampagne (15 augustus tot 17 november 1944) mee van Brigade Piron vanaf de ‘Côte Fleurie’ (Bloemenkust) in Normandië, de intocht door onze hoofdstad Brussel tot de strijd aan het kanaal van Wessem (Nederlands Limburg). Na de slag om Thorn krijgt hij de mogelijkheid om naar de logistieke diensten over te stappen. Vic had genoeg zijn plicht vervuld en mocht sindsdien ‘vanachter blijven’.

Na het einde van de oorlog kan Vic in december 1945 eindelijk terug naar huis en zag hij na 5 jaar zijn familie terug. Vic is op 29 december 1951 getrouwd met Jenne die hij voor de oorlog al kende in de harmonie ‘Kunst na Arbeid’ van Meerhout.

Yannick Verberckmoes, journalist bij de krant ‘De Morgen’ beschrijft op een vlot leesbare wijze het persoonlijk relaas van Piron soldaat Victor Hannes in verschillende hoofdstukken. Die wisselt hij af met uitgebreide toelichtingen over de bevrijding van Noord-Frankrijk, België en Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog in een breder historisch kader.
De gebeurtenissen tussen het begin en einde van de oorlog worden gedetailleerd beschreven, aangevuld met talrijke authentieke foto’s uit de oorlogsjaren en gedetailleerde landkaarten van de verschillende strijdtonelen.

Het boek kan worden besteld bij uitgeverij Overamstel BV via hun website op onderstaande link :
De laatste getuige – Yannick Verberckmoes en Victor Hannes – Overamstel Uitgevers